Pirimiz Pir Sultan

Sabah olur koyun kuşluğa gelir
Her koyun arar da kuzusun bulur
Ağca koyun meler arada kalır
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Ağca koyun koyunların beyidir
Ak kuzu da yüreğimin yağıdır
Anın gideceği Yıldız Dağı’dır
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Kuzusunu taşıdım bahar çağında
Otlattım gezdirdim Yıldız Dağında
Gülümü soldurma gönül bağında
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Koyun meler kuzusunun adı yok
Sıra sıra güleklerin südü yok
Kuzusuz yaylanın hiçbir tadı yok
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Ağca koyun sana botcak takayım
Döne döne gelişine bakayım
Senin için dağı taşı yıkayım,
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Koyun sen şurada kuzlamadın mı
Sağını solunu gözlemedin mi
Aç kurt gelir diye gizlemedin mi
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Çay aşağı gider bir kurdun izi
Kurt ağzında gördüm bir emlik kuzu
Mevlâyı seversen ağlatma bizi
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Korkar idim şu dağların kurdundan
Koyun geldi kuzu gelmez ardından
Ben de yandım bu ananın derdinden
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Bu alnımın alnımın kara yazısı
Nerde kaldı ağ koyunun kuzusu
Dertli yüreğimin dinmez sızısı
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Bu dağların sümbülleri bitmesin
Yücesinde yavru şahin ötmesin
Seni incitenler Hakk’a yetmesin
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Koyun seni yaylalarda güdeyim
Alıp seni eliminen yedeyim
Kuzun öldü ben Mevlâ’ya ne deyim
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Ben koyunu güde güde getirdim
Getirdimde baş arkaca yatırdım
Nerde kaldı nerelerde yitirdim
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

Koyun seni yaylalarda yayladım
Kuzun öldü ben oturdum ağladım
Derdin ile yüreğimi dağladım
Gel koyun meleme vazgel kuzudan

PİR SULTAN ABDALIM bu kuzu n’oldu
Koyunun feryadı ciğerim deldi
Yoksa kuzunu bir aç kurt mu aldı
Gel koyun meleme vazgel kuzudan